Wywiad z gościem - klerykiem Piotrem

W minioną niedzielę naszą Parafię odwiedził, kleryk Piotr Kobiela z Leźna. Udało się z nim chwilę porozmawiać, a treść tej rozmowy prezentuję poniżej.

Witam Cię serdecznie i proszę abyś się przedstawił

Piotr Kobiela, jestem klerykiem 2 roku i pochodzę z Kaszub, ze wsi Leźno.

Jak to się stało, że znalazłeś się na tej drodze, że postanowiłeś wstąpić do seminarium?

W wieku 15 lat miałem przygotowanie do bierzmowania i wtedy przyciągnął mnie do kościoła przykład bardzo dobrego księdza (w Leśnie - przyp.red.). Postanowiłem zostać ministrantem, później lektorem, ceremoniarzem i w końcu przyszedł czas matury. Pojawiło się pytanie: co teraz zrobić? Czy rodzina? Czy praca? Czy studia? Myślałem o tym dość długo i intensywnie, miałem wiele planów na życie.. chciałem być m.in. marynarzem (śmiech), ale w końcu wybrałem właśnie seminarium.

Jesteś młodym człowiekiem, jak się czujesz w seminarium? Czy panuje tam duży rygor, czy też macie trochę wolności?

Wolności jest dużo. Praktycznie wszystko przebiega w wolności. Najgorszy jest pierwszy miesiąc, w którym trzeba się przestawić na inny tryb życia. Wcześnie idziemy spać o 22:30. To jest dla niektórych wcześnie (śmiech). Wcześnie wstajemy, 5:45. Pewnie większość ludzi wstaje jeszcze wcześniej do pracy, ale dla młodego człowieka jest to wyzwanie wstać o 5:45 (uśmiech). Trzeba przestawić się na ułożony tryb życia. Na modlitwy. Na wspólne posiłki. Na wspólnotowy tryb życia. To jest jedna z tych rzeczy, które przychodzą ciężko. Ale jak już się człowiek po miesiącu wdroży, jak zrozumie po co jest seminarium, zobaczy cel, którym jest kapłaństwo, wówczas wszystko przebiega inaczej. Wówczas człowiek - przynajmniej w moim przypadku – podchodzi do tego z taką radością, ma jasny cel przed sobą i poddaje się Bożemu działaniu. No i jak Pan Bóg da, to za 4 i pół roku stanę po drugiej stronie ołtarza (uśmiech).

Dzisiaj, w moim odczuciu bardzo dobrze Tobie poszło (podczas mszy dziecięcej – przyp.red.) Czy było to Twoje pierwsze takie wystąpienie, czy już wcześniej miałeś takie doświadczenie?

To było takie moje pierwsze świadectwo, dane publicznie w ten sposób. W trakcie Mszy świętej. Wcześniej oczywiście dawałem świadectwo, w oazie, w 10 osobowych grupach chłopców, w grupach powołaniowych, ale w taki sposób żeby opowiadać o seminarium na Mszy „a la kazanie, to było pierwszy raz. To kazaniem jeszcze nie było, ponieważ może je mówić dopiero osoba ze święceniami. Było to pierwszy raz i przyznam szczerze, że byłem mega zestresowany, ale udało się.. myślę, że było dobrze, Duch Święty pomógł (uśmiech)

Ostatnie pytanie. Czy masz swoją wizję tego, jak będzie wyglądać Twoja służba w Kościele? Jakim kapłanem chcesz być?

Kiedy człowiek idzie na studia, myśli jakby chciał realizować swoją pracę w przyszłości. Kiedy wybiera konkretny zawód, też wyobraża sobie jak będzie wyglądał. Pewnie wszędzie się takie myśli pojawiają. Wiadomo, że każdy już myśli jakby poprowadził duszpasterstwo, kiedy widzi przykład dobrego księdza. Jakby zorganizował jakieś spotkanie. Może ma jakieś sympatie do oazy, albo do różnych innych grup modlitewnych. Ja myślę, że postaram się.. takie mam pragnienie.. nie wiem na ile wyjdzie (uśmiech). Robić to co mi biskup, w przyszłości dekretem zleci. To co mi Pan Bóg, poprzez wolę przełożonych, czyli rektora, biskupa, papieża, chociaż na to aż tak nie liczę (uśmiech). To co poprzez wolę przełożonych mi Pan Bóg ześle.. to chciałbym realizować na 100%. Jak się uda, nie wiem. Zobaczmy jak Pan Bóg to wszystko poprowadzi…

Dziękuję Ci bardzo za rozmowę i życzę powodzenia